عسل: بیشتر ما موقع خرید عسل به دنبال عسل طبیعی و اصل هستیم. عسلی که از طبیعی بودن آن مطمئن باشیم و بدانیم با شکر و یا سایر مواد مصنوعی تغذیه نشده است. و یا حتی بدتر از آن، از پختن شکر و افزودن اسانس درست نشده باشد.

متأسفانه بخش زیادی از عسل موجود در بازار طبیعی نیست و با اسم‌هایی مانند عسل 100% طبیعی و یا عسل ارگانیک خالص روانه بازار می‌شوند. از طرفی دیگر عدم اطلاعات و آگاهی مصرف کنند باورهای غلطی را در رابطه با تشخیص عسل طبیعی در بین مصرف کنندگان به وجود آورده است که نه تنها علمی نیست بلکه باعث خطا و اشتباه مصرف کنند و خریدار می شود.

از جمله این باورهای غلط: تشخیص عسل با کبریت، تشخیص عسل با آب سرد، تشخیص عسل با دستمال و … می توان اشاره کرد.

عسل خوب چه ویژگی هایی دارد؟

مهمترین ویژگی یک عسل خوب، طبیعی بودن آن است. به طور کلی 2 راه تشخیص و شناسایی عسل خوب وجود دارد:

• شناخت زنبوردار و خرید عسل از آن
• آزمایش عسل در یک آزمایشگاه معتبر

قطعا شناخت شما از زنبورداری که با صداقت و درستی کار می کند اعتماد آوره و خیال شما از طبیعی بودن عسل راحته.

راه دوم آزمایشگاه:

فاکتورهای مهم در برگه آزمایش عسل:

پرولین – ساکارز – دیاستاز – نسبت فروکتوز به گلوکز و HMF

پرولین: یک نوع آمینواسید موجود در گیاهان که به میزان زیادی در شهد و گرده گیاهان وجود دارد. حداقل پرولین باید ***  باشد و هرچقدر این عدد بالاتر باشد نشان از طبیعی بودن عسل داره.

ساکارز: نوعی قند که در عسل طبیعی به میزان کمی وجود دارد. اگر میزان کمی ساکارز وجود داشته باشه نشان از طبیعی بودن عسله. بر اساس استاندارد ایران میزان مجاز ساکارز باید حداکثر 5 باشه.

نکته ساکارز این است که در گیاهی مثل کُنار؛ ساکارز بالاتره و این طبیعت خود گیاهه و این یک استثناست.

دیاستاز: یک نوع آنزیم که توسط زنبور به عسل اضافه می شه. حداقل دیاستاز باید 8 باشه و هرچه میزان دیاستاز بالاتر باشه نشان از کیفیت عسل داره.

نسبت فروکتوز به گلوکز:

یکی دیگه از پارامترهای مهم کیفیت سنجی عسله، که بخش زیادی از وزن عسل رو به خود اختصاص می دهند. بر اساس استاندارد ایران باید حداقل 90 باشه که هرچقدر این عدد بیشتر باشه نشان کیفیت عسله. البته در نظر داشته باشیم در گیاهان متفاوت مختلفه.